Wiedz więc stanowczo, że nim słońce tobie

Wielu dokona kołowych obrotów,

Płód z twoich własnych poczęty wnętrzności

Jak trupa oddasz w zamianę za trupy;

Za to, że z światła strąciłeś do nocy,

Zamknąłeś życie haniebnie w grobowcu,

A tu na ziemi zmarłe trzymasz ciało,

Które się bóstwom należy podziemnym.

Nie masz żadnego ty nad zmarłym prawa

Ni światła bogi, którym gwałt zadajesz.

Za to czyhają Hadesa i bogów

Mściwe i zgubą grożące Erynie,

By cię w podobnym pogrążyć nieszczęściu.

Poznasz ty wkrótce, czy ja przekupiony

Tak mówię, w krótkim pokażą to czasie

Mężczyzn i niewiast w twoim domu jęki.

A wszelkie miasto przeciw tobie stanie,

W którym psy strzępy zbezcześciły trupów,

Zwierzęta dzikie i ptactwo, roznosząc

Wstrętne po świętych zaduchy ogniskach.

Takimi strzały ja, ciężko zelżony,

Godzę jak łucznik z gniewem w twoje serce

I tak celuję, że ostrze poczujesz.

O, chłopcze, wiedźże mnie teraz do domu,

By on na młodszych swe gniewy upuścił,

A lepiej odtąd miarkował się w słowie

I myśl mu lepsza zajaśniała w glowie.