Co to znaczy?

O mój luby, przynoszę ci błogosławieństwo i rozkosz - chodź za mną.

O mój luby, odrzuć ziemskie łańcuchy, które cię pętają. - Ja ze świata świeżego, bez końca, bez nocy.- Jam twoja.

Najświętsza Panno, ratuj mnie! - to widmo blade jak umarły - oczy zgasłe i głos jak skrzypienie woza, na którym trup leży.

Twe czoło jasne, twój włos kwieciem przetykany, o luba.

Całun w szmatach opada jej z ramion.

Światło leje się naokoło ciebie - głos twój raz jeszcze - niechaj zaginę potem.

Ta, która cię wstrzymuje, jest złudzeniem. - Jej życie znikome - jej miłość jako liść, co ginie wśród tysiąca zeschłych - ale ja nie przeminę.

Henryku, Henryku, zasłoń mnie, nie daj mnie - czuję siarkę i zaduch grobowy.

Kobieto z gliny i z błota, nie zazdrość, nie potwarzaj- nie bluźń - patrz - to myśl pierwsza Boga o tobie, ale tyś poszła za radą węża i stałaś się, czym jesteś.

Nie puszczę cię.

O luba! rzucam dom i idę za tobą.

Henryku - Henryku!