Błogosławię cię, Orciu, błogosławię, dziecię moje. - Bądź poetą, aby cię ojciec kochał, nie odrzucił kiedyś.

Ale pozwólże, moja Marysiu.

Ty ojcu zasłużysz się i przypodobasz - a wtedy on twojej matce przebaczy.

Bój się, Pani Hrabina, Boga.

Przeklinam cię, jeśli nie będziesz poetą.

Coś nadzwyczajnego zaszło w tym domu - wychodźmy, wychodźmy !

Jerzy Stanisławie, dopiero coś został chrześcijaninem i wszedł do towarzystwa ludzkiego, a później zostaniesz obywatelem, a za staraniem rodziców i łaską Bożą znakomitym urzędnikiem - pamiętaj, że Ojczyznę kochać trzeba i że nawet

za Ojczyznę zginąć jest pięknie...