Łamią się szyki, Krzyżactwo zwycięża;

Wtem z góry zagrzmiał straszliwy głos męża.

 

 

Ku niemu wszystkich podnoszą się oczy:

Stoi na koniu, a jako rozwiodła

Szeroko cienie sterczących warkoczy

Na śnieżnej górze wybujała jodła,

Tak go szeroki płaszcz dokoła mroczy,

Czarny płaszcz, czarny koń i hełm, i godła.

Trzykroć zawołał, zleciał na kształt gromu,

Nie wiedzieć za kim albo przeciw komu.