CHÓR MŁODZIEŻY

Tu guślarz kazał młodzieży

Stanąć na drogi połowie:

Tam na wzgórku wioska leży;

A tam mogilnik w dąbrowie.

Między kolebką i groby

Młody nasz wiek w środku stoi;

Śród wesela i żałoby

Stójmyż w środku, bracia moi!

Nie godzi się do wsi wracać;

Nie godzi się biec w ich ślady.

Tu będziemy święcić Dziady

I piosnkami noc ukracać.

Będziemy idących witać

I powracających pytać,

Lękliwym rozpędzać trwogę,

Błędnym pokazywać drogę.-

Zaszło słońce, biegą dzieci,

Idą starce, płaczą, nucą,

Lecz znowu słońce zaświeci,

Wrócą dzieci, starce wrócą.

Nim dojdzie siwizny dziecię,

Nim starego dzwon powoła,

Jeszcze ich spotka na świecie

Niejedna chwilka wesoła.

Ale kto z nas w młode lata

Nie działa rzeźwym ramieniem,

Ale sercem i myśleniem;

Taki zgubiony dla świata.

Kto jak zwierz pustyni szuka,

Jak pugacz po nocy lata;

Jak upiór do trumny puka,

Taki zgubiony dla świata.

Kto w młodości pieśń żałoby

Raz zanucił, wiecznie nuci;

Kto młody odwiedza groby,

Już z nich na świat nie powróci.

Niech więc dzieci i ojcowie

Idą w kościół z prośbą, z chlebem;

Młodzi, na drogi połowie

Zostaniem pod czystym niebem.