(..)

Dobry on barzo człowiek, by go nie psowała

Domowa swacha; ta go właśnie osiodłała

I rządzi nim, jako chce, a on się jej daje

Za nos wodzić. Podczas mu ledwie nie nałaje.

Na kogo ona chrap ma, może i od niego

Spodziewać się, że go co potka niesmacznego.

Więc mu nie wierzy; to już zawsze fasoł w domu;

I przemówić do niego nie wolno nikomu.