Dopełniam edukacji mej siostry.

Hesia! Jak możesz tak? Co to? (do Zbyszka) Z tobą to też jest krzyż pański. Albo chodzisz jak dzik, albo wyprawiasz wariacje i dziewczyny w to wciągasz.

Dobrze już, dobrze. Po co tyle słów! Gdzież to was niesie w takiej paradzie?

Przede wszystkim nie niesie.

Nogi was nie niosą?

To jest nieprzyzwoite i o tym się nie mówi.

A to przyzwoite ubrać dziewczęta jak baletniczki? O! Jakie ażury!

To są dzieci, im wolno.

Ładne dzieci! Pannice, aż ha!

Wszystkie panienki z dobrych domów tak na lekcje tańca chodzą.

Niech się zaprawiają, niech się zaprawiają...

Do czego? Do czego?

Jak dorośniesz, będziesz się dekoltować na bal od góry, a teraz, jako dziecię naiwne, od dołu.

Zbyszko! Milcz! Jak śmiesz?! (do Meli) Cóżeś taka blada?

Cóż dziwnego - zmarzła!

Głowa mnie strasznie boli. Mamusiu, ja bym nie poszła...

Pokaż język! Biały. Znów coś zjadłaś! (przykłada jej rękę do głowy) Rozpalona. No, z tobą... to też! Może cię kłuje, co?

Tu mnie boli.

W lewej łopatce? Połóż sobie regolo. Jest tam używane, takie, co ojciec przykładał. I rozbierz się!

Z czego? Ona już rozebrana. Niech się raczej ubierze.

Hesia! Płaszczyk, rękawiczki!

Piechotą idziecie? Ona - tak? Jeszcze was zaaresztują.

Rany boskie, nie wytrzymam! A lampy jeszcze nie zapalać (do Zbyszka) Wychodzisz?

Nie.

To przypilnuj pieca. My wrócimy za godzinę. Mela, idź się przebrać!