O! nie, to się sam książę wdał z babami w boje.

GŁOS DALEKI KOBIECY

Dziecię moje! o! dziecię! dziecię! dziecię moje!

Cóż to za krzyk, waszmości czoło aż pobladło.

Książę uderzył starą kobietę z dziecięciem,

Potknęła się i dziecko do rynsztoka padło.

Zbiegł się tłum... teraz cały ucieka przed księciem

I tylko widać starą nad dzieckiem kobietę,

Ciałem dziecię zakrywa... To odwaga rzadka!

Dziecko zabite...

Dziecko zabite...

Zabite...