1 A ziemia była jednego języka i tej samej mowy.

2 I gdy szli od wschodu słońca, znaleźli równinę w ziemi Sennaar, i zamieszkali na niej.

3 I rzekli jeden do drugiego: “Pójdźcie, naczyńmy cegieł i wypalmy je ogniem." I mieli cegłę w miejsce kamienia, a smołę w miejsce wapna.

4 I rzekli: “Pójdźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której by wierzch dosięgał nieba, i uczyńmy sławne imię nasze, pierwej niźli się rozproszymy po wszystkich ziemiach."

5 I zstąpił Pan, aby oglądać miasto i wieżę, którą budowali synowie Adamowi.

6 I rzekł: “Oto jeden jest lud i jeden język wszystkich; a poczęli to czynić i nie zaprzestaną myśli swych, aż je w czyn wprowadzą.

7 Przeto pójdźcie, zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby nie rozumiał nikt głosu bliźniego swego."

8 A tak rozproszył ich Pan z owego miejsca po wszystkich ziemiach i przestali budować miasto.

9 I przeto nazwano imię jego Babel, gdyż tam pomieszany został język wszystkiej ziemi i stamtąd rozproszył ich Pan po wszystkich krainach.