Ale kto ma pieniądze, ten ma wszystko w ręku:

Jego władza, jego są prawa i urzędy;

On gładki, on wymowny, on ma przodek wszędy.

Nie dziw tedy, że ludzie cisną się za złotem,

A poeta słuchaczów próznych gra za płotem,

Przeciwiając się świerczom, które nad łąkami

Ciepłe lato witają głośnymi pieśniami.

Jednak mam tę nadzieję, że przedsię za laty

Nie będą moje czułe nocy bez zapłaty;

A co mi za żywota ujmie czas dzisiejszy,

To po śmierci nagrodzi z lichwą wiek pózniejszy.