Przeto, jako was kolwiek prosty gmin szacuje,

Panny, którym lotnego konia zdrój smakuje,

Ja jeden niech wam służę, a za cześć poczytam

Sobie, że się dróg inszych niż pospólstwo chwytam.

Wy mię z ziemie wzwodzicie, wy mię wyłączacie

Z liczby nieznacznej i nad obłoki wsadzacie,

Skąd prózne troski ludzkie i niemęską trwogę,