O mili bracia, gdybyście wiedzieli,

Jakie to były niegdyś wasze przodki!

Inaczej wtenczas niż teraz myśleli,

Insze sposoby były, insze środki.

Lepiej się działo, byliśmy weseli;

Teraz, nieczułe i gnuśne wyrodki,

Albo zbyt trwożni, albo zbyt zuchwali,

Nie ważym rzeczy na roztropnej szali.

Moja więc rada: wyzwać na dysputę

Tych, co się nad nas gwałtownie wynoszą.

Niech znają bronie jeszcze nie zepsute,

Niechaj litości, zwyciężeni, proszą;

A za najsroższą hardości pokutę

Niech oni sami nasze laury głoszą.

Wyjdziemy sławni z niesłusznej potwarzy,

Zgnębim potwarców... tak robili starzy".