Urodził się 1530 r. w Sycynie koło Radomia, zmarł 22.08.1584 r. w Lublinie. Pochodził ze średnio zamożnej szlachty. Studiował w Akademii Krakowskiej i Padwie. W 1559 r. rozpoczął karierę dworzanina początkowo wiążąc się z Tarnowskimi (lub Tęczyńskimi), dworem biskupa Filipa Padniewskiego) i wojewody lubelskiego Jana Firleja. Na przełomie 1563 i 1564 r. został jednym z sekretarzy kancelarii królewskiej. Ostatecznie zerwał z dworem w 1574 r. i osiada na stałe w Czarnolesie.

W 1579 r. zmarła ukochana córka Urszula, a wkrótce następna - Hanna.

Najstarszy znany utwór Kochanowskiego to łacińskie epitafium pamięci Erazma Kretkowskiego. Obok fraszek łacińskich w pierwszej fazie twórczości dominuje epika: "Zuzanna" (1562), "Szachy" (1564-66), wiersze okolicznościowe i publicystyczne: "Zgoda" (1564), "Satyr albo dziki mąż" (1564). W drugiej fazie dominuje liryka: "Pieśni" (druk 1586), "Fraszki" (1584), "Treny" (1580), "Psałterz Dawidów" (1579). Kochanowski napisał także dramat "Odprawa posłów greckich" (wyst. 1578, druk 1584).