Urodziła się 23.05.1842 r. w Suwałkach, zmarła 8.10.1910 r. we Lwowie; nazwisko rodowe Wasiłowska, pseudonim Jan Sawa. W 1862 r. poślubiła ziemianina Jarosława Konopnickiego, po roku, ze względu na zagrożenie represjami wyjechali do Drezna. W 1864 r. Konopnicka z dziećmi wróciła i osiadła w folwarku Gusin. W latach 1877 - 1890 mieszkała w Warszawie, a następnie w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i Włoszech. Była współorganizatorką protestu opinii światowej przeciwko pruskim represjom wobec dzieci we Wrześni i ustawom wywłaszczeniowym. W 1903 r. otrzymała w darze od narodu dworek w Żarnowcu.

Opublikowała zbiory wierszy: "Poezje" (1881, 1883, 1887, 1896), "Linie i dźwięki" (1897), "Italia" (1901), poemat epicki "Pan Balcer w Brazylii" (1910), nowele: "Cztery nowele" (1888), "Moi znajomi" (1890), "Na drodze" (1893), "Nowele" (1897), "Na normandzkim brzegu" (1904), utwory dla dzieci: "O krasnoludkach i sierotce Marysi" (1896), "O Janku Wędrowniczku" (1893), "Na jagody" (1903).