Urodził się w 1621 r. w Woli Łużańskiej, zmarł w 1696 r. w Łużnej.

Ukończył szkołę przy zborze ariańskim w Raciborsku. Po dekrecie o banicji arian przeszedł na katolicyzm ale pozostał przeciwnikiem nietolerancji religijnej. Określany był mianem najwybitniejszego przedstawiciela polskiego baroku sarmackiego. Był autorem około stu tysięcy wierszy, fraszek, satyr, przypowieści i anegdot, trenów i utworów żałobnych na cześć zmarłej żony i synów. Zostały one zebrane w zbiory: "Ogród fraszek" (1677-95), "Moralia" (1688-96), napisał także "Transakcję wojny chocimskiej" (1670), "Poczet herbów szlachty Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego" (1696).