Urodził się w 1536 r. w Grójcu, zmarł 27.09.1612 r. w Krakowie.

Po studiach w Akademii Krakowskiej został wychowawcą Andrzeja Tęczyńskiego. Był jezuitą i aktywnym uczestnikiem ruchu kontrreformacyjnego. Wykładał w kolegiach w Pułtusku i Wilnie, był rektorem Akademii Wileńskiej.

Był autorem pism polemicznych: "O jedności Kościoła Bożego" (1577), "Żywotów świętych" (1579) i "Kazań sejmowych" (1597).